-
1 στίξ
(στίξ, ἡ, im nom. ungebräuchlich, s. στίχος, kommt nur vor im gen.) στιχός, im nom. u. acc. plur. στίχες, στίχας, die Reihe, bes. von Kriegern, Schlachtreihe, das Glied in der Schlachtordnung; στιχὸς εἶμι διαμπερές, die Schlachtordnung, Il. 20, 362; singul. nur noch 16, 173; κρατεραὶ στίχες ἀσπ ιστάων, 4, 90; oft στίχες ἀνδρῶν, wie Hes. So. 170, gew. vom Fußvolk; doch auch στίχες ἡρώων τε καὶ ἵππων, Il. 20, 326; κατὰ στίχας, nach Reihen, reihenweise, 3, 326; auch ἐπὶ στίχας, 18, 602; Pind. ποτὶ δυςμενέων ἀνδρῶν στίχας, N. 9, 38; auch ἀνέμων, die Reihenfolge, Ordnung, P. 4, 210, wie ἐπέων ib. 57; τάσσοντα πολεμίων στίχας, Eur. Heracl. 676, u. öfter, wie Aesch. Spt. 907; στίχες λαῶν, Ar. Equitt. 163; sp. D., τὰ δ' ἐπὶ στίχας ἤγαγεν αἰών, in Ordnung bringen, Ap. Rh. 4, 680. Vgl. das in Prosa üblichere στίχος und στοῖχος. Es ist verwandt mit στείχω.
-
2 στίξ
στίξ, ἡ, gen.Aστιχός Il.16.173
, 20.362, acc. στίχα Epigr. ap. D.S. 11.14, AP7.56; nom. and acc. pl. στίχες, στίχας (v. infr.):—row, line, rank or file, esp. of soldiers,τῆς μὲν ἰῆς στιχὸς ἦρχε Μενέσθιος Il.16.173
;στιχὸς εἶμι διαμπερές 20.362
, cf. Epigr. ap. D.S. l.c.: elsewhere in pl., στίχες ἀνδρῶν, Τρώων, Κεφαλλήνων, etc., Il.4.231, 221, 330, al.; ἀσπιστάων ib.90; mostly of foot, but alsoπολλὰς σ. ἡρώων πολλὰς δὲ καὶ ἵππων 20.326
; κατὰ στίχας in ranks or lines, ἵζοντο κατὰ ς. 3.326; but ἦλθε κατὰ ς. through the ranks, 16.820, cf. 5.590, 11.91; of dancers, :—also in Trag. and Com.,ξένων στίχες A.Th. 924
(lyr.); πολεμίων, Καδμείων, E.Heracl. 676, Supp. 669; ;συῶν ἠδὲ λεόντων Hes.Sc. 170
;γεράνων Arat.1031
, cf. Q.S.11.114.2 metaph.,ἀνέμων στίχες Pi. P.4.210
; ἐπέων στίχες verses, lays, ib.57; later,στίχα νήσων D.P. 514
;βίβλων AP7.56
.—Cf. στίχος, στοῖχος. -
3 εἴκω
εἴκω,------------------------------------Aεἶκον 16.305
( ὑπό-), Hdt.8.3: [tense] fut.εἴξω Th. 1.141
, etc.: [tense] aor. 1εἶξα Il. 24.718
, etc., poet. ἔειξα orἔϝειξα Alcm. 31
, [dialect] Ion.εἴξασκε Od.5.332
: [tense] pf. part. ἐεικώς Chron.Lind. D.96:—give way, retire,ὀπίσσω εἴκετε Il.5.606
; : c. dat., make way for,οὐρεῦσι 24.716
; yield to pressure, Gal. 18(1).97.2 c. dat. pers. et gen. loci, μηδ' εἴκετε χάρμης Ἀργείοις shrink not from the fight for them, 4.509;εἴκειν τινὶ τῆς ὁδοῦ Hdt. 2.80
;εἴξατέ μοι νίκης Coluth. 171
: c. gen. only, εἴκειν πολέμου καὶ δηϊοτῆτος withdraw from war and strife, Il.5.348; εἶκε, γέρον, προθύρου retire from the door, Od.18.10, cf. Jul.Or.2.67b.4 give way to any passion or impulse,ᾧ θυμῷ εἴξας Il.9.598
;ὄκνῳ καὶ ἀφραδίῃσι 10.122
;ὕβρει Od.14.262
; βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκειν give full play to one's might and strength, 13.143;ὀργῇ δ' εἶξα μᾶλλον ἤ μ' ἐχρῆν E.Hel.80
;τῇ ἡλικίῃ εἴκειν Hdt.7.18
; of circumstances,πενίῃ εἴκων Od.14.157
; ; ;ξυμφοραῖς Th.1.84
; ζημίαις to the force of punishment, X.Cyr.1.6.21:—in S.Ant. 718 θυμοῦ shd. prob. be read for θυμῷ.5 εἴκειν τινί τι yield to another in a thing, τὸ ὃν μένος οὐδενὶ εἴκων inferior to none in.., Il. 22.459, Od.11.515: c. acc. cogn., εἴκοντας ἃ δεῖ yielding in.., S.OC 172 (lyr.), cf. Aj. 1243: also c. dupl. dat., ἕλεσκον ἀνδρῶν.. ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι whoever was inferior to me in swiftness of foot, Od. 14.221.6 c. gen., retire from, ἰερατείας Chron.Lind.l.c.II trans., yield up, give up, εἶξαί τέ οἱ ἡνία give [the horse] the rein, Il.23.337; Εὖρος Ζεφύρῳ εἴξασκε διώκειν gave up [the ship] to Zephyrus to chase, Od.5.332.III impers., it is allowable or possible,ὅπῃ εἴξειε μάλιστα Il.22.321
: c. inf.,ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι 18.520
;φώναισ' οὐδὲν ἔτ' εἴκει Sapph.2.8
; φερόμενοι πρὸς τὸ εἶκον attacking on the line of least resistance, Plu.Fab.16. -
4 ηρως
gen. ἥρωος (gen. иногда с ω коротким, редко ἥρω) ὅ (dat. ἥρωι - поэт. ἥρῳ, acc. ἥρω - эп. ἥρωα, ион. ἥρων, acc. pl. ἥρως и ἥρωας)1) вождь, военачальник, предводитель(ἥρωες Ἀχαιοί Hom.)
2) воин, боец(στίχες ἀνδρῶν ἡρώων Hom.)
3) славный муж(Μούλιος ἥ., κῆρυξ Δουλιχιεύς Hom.)
ἥ. Δημόδοκος Hom. — знаменитый (песнопевец) Демодок4) герой, богатырь, человек сказочной силы и доблести(ἀντίθεοι ἥρωες Pind.; δαίμονες τε καὴ ἄνθρωποι Plat.; θεοὴ καὴ ἥρωες Thuc., Arst.; ἐκ ἡρώων εἰς δαίμονας ἀναφέρεσθαι Plut.)
-
5 ὅπη
ὅπη, [dialect] Ep. [full] ὅππη, both in Hom., v. infr. (better written [full] ὅπῃ A.D. Adv.209.27, Eust.174.1) ; [dialect] Dor. [full] ὅπᾳ Leg.Gort.2.35, etc. ([full] ὅππᾳ Com.Adesp.p.126 D.), also [full] ὅπη Leg.Gort.1.42, Berl.Sitzb.1927.158 ([place name] Cyrene), etc., and [full] ὅπει IG12(3).248.11 ([place name] Anaphe), etc. ; [dialect] Aeol. [full] ὄππα ib. 12(2).645a47. Theoc.28.4 ; but [full] ὄππᾳ prob. in Alc.Supp.1A.4 ; [dialect] Ion. [full] ὅκη (better ὅκῃ) Hdt. (v. infr.):—Adv., relat. and indirect interrog.:I of Place, by which or what way, in which or what direction or part: sts. nearly = ὅπου, where, Il.22.321, Od.9.457 ; εἰρωτᾶν ὅκῃ εἴη v. l. in Hdt.5.87; ὅππῃ τ' ἰθύσῃ, τῇ τ' εἴκουσι στίχες ἀνδρῶν to whatever point.., at that point.., Il.12.48 ;ὅκῃ ἰθύσειε στρατεύεσθαι Hdt.1.204
, cf. 2.146 ;ἀμηχανῶ.. ὅπᾳ τράπωμαι A.Ag. 1532
(lyr.);ἐμβαλοῦ μ' ὅπῃ θέλεις S.Ph. 481
codd.II of Manner, in what way, how, as,ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου Il.20.25
, cf. Od.1.347 : more freq. in Trag. and [dialect] Att., as A.Pr. 586, 906 (both lyr.), Ag.67 (anap.), al., Th.1.129, Lys. 14.4, etc.: joined withὅπως, ὅπῃ ἔχει καὶ ὅπως Pl.R. 612a
, cf. Lg. 899a, 899b, etc. ;ὅπῃ ἔτυχεν Arist.GA 743a21
(v.l. ὅπου) ; ὅπῃ ἄν, with subj., ὅπῃ ἂν δοκῇ ἀμφοτέροις Foed. ap. Th.5.18 ; ὅπᾳ κα δικαιότατα [dialect] Dor.Foed. ap. eund.5.79, cf. 8.56 ; in a way,Pl.
Prt. 331d ; ἔσθ' ὅπῃ.. ; Id.R. 486b ;οὐκ ἔστιν ὅπῃ Aeschin.3.209
(as v. l.).III with other Particles,ὅπῃ δή Il.22.185
, etc. ; ὅπῃ ποτέ in what possible direction or manner, Pl.Sph. 231c, R. 372e ;ὅπῃ δή ποτε Id.Ep. 338a
: c. gen.,τοὺς ὅπῃ ποτὲ κατοικοῦντας Εὐρώπης Plu.Per.17
; ὅπῃ οὖν or ὁπῃοῦν, in any direction or way whatever, Pl.Prt. 353d, Lg. 950a ; (fort. ὁπῃτιοῦν, cf. Ap. 35b); ὅπῃπερ, ὅπῃπερ ἄν, S.OT 1458 (as v. l.), Pl.Sph. 251a, Ti. 45c, etc.; cf. ὁπωστιοῦν. -
6 στίξ
στίξ, ἡ, die Reihe, bes. von Kriegern, Schlachtreihe, das Glied in der Schlachtordnung; στιχὸς εἶμι διαμπερές, die Schlachtordnung; στίχες ἀνδρῶν, gew. vom Fußvolk; κατὰ στίχας, nach Reihen, reihenweise; ἀνέμων, die Reihenfolge, Ordnung; τὰ δ' ἐπὶ στίχας ἤγαγεν αἰών, in Ordnung bringen -
7 στίχος
1 rankκραιπνότεραι ἢ βαρυγδούπων ἀνέμων στίχες P. 4.210
ἦ ῥα Μηδείας ἐπέων στίχες the ranked words P. 4.57 lit., of fighting men,παῦροι δὲ βουλεῦσαι φόνου παρποδίου νεφέλαν τρέψαι ποτὶ δυσμενέων ἀνδρῶν στίχας χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί N. 9.38
-
8 ὄφρα
ὄφρα, nur bei ion. u. dor. Dichtern, selten bei Tragg., – 1) Correlativum zu τόφρα, von einer unbestimmten Zeitdauer, während daß, so lange als; – a) c. indicat.; dem τόφρα im andern Satzgliede ausdrücklich entsprechend, ὄφρα τοὶ ἀμφεπένοντο βοὴν ἀγαϑὸν Μενέλαον, τόφρα δ' ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυϑον, in der Zeit, während die steh mit dem Menelaos beschäftigten, unterdeß drangen die Reihen der Troer heran, Il. 4, 220; ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ, τόφρα μάλ' ἀμφοτέρων βέλε' ἅπτετο, 8, 66, vgl. 9, 550. 11, 84. 12, 195 Od. 9, 56. 10, 125, öfter; auch steht das Satzglied mit τόφρα voran, 4, 289; – auch ohne diese entsprechende Partikel, ἀνδρῶν αὖ μέγ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας, ὄφρ' Ἀχιλεὺς μήνιεν, während (der Zeit, daß) Achilles zürnte, Il. 2, 768; ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλεύς, οὐδέποτε Τρῶες πρὸ πυλάων οἴχνεσκον, 5, 788, vgl. 9, 352. 11, 266. 17, 271. 18, 61. 442 Od. 20, 136; βασιλεὺς γὰρ ἦσϑ' ὄφρ' ἔζης, Aesch. Ch. 355. – b) c. conj. u. ἄν oder κε, auf die Gegenwart u. Zukunft gehend, von einem Zeitraume, dessen Ende zwar nicht bestimmt angegeben wird, aber von der Beendigung der Thätigkeit bedingt ist, welche durch das Verbum ausgedrückt ist, ὄφρ' ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω, τόφρ' ὑμεῖς εὔχεσϑε Διΐ, so lange ich die Rüstungen anlege, flehet ihr, worin zugleich liegt, bis ich sie angelegt haben werde, mit dem Fertigsein der Rüstung soll auch das Gebet aufhören, Il. 7, 193; οὐ δέ ποτ' ἶσα ἔσσεται, ὄφρα κεν ἥγε διατρίβῃσιν Ἀχαιούς, Od. 2, 203, worin noch bestimmter der erste Satz von dem Schlusse des zweiten abhängig gemacht wird, wie ib. 123 τόφρα γὰρ οὖν βίοτον ἔδονται, ὄφρα κε κείνη τοῠτον ἔχῃ νόον, sie werden nicht eher aufhören, das Gut zu verzehren, ehe jene nicht ihren Sinn geändert haben wird; ἀνέρες ἔστε, ὄφρ' ἂν ἐγὼ βείω προτὶ Ἴλιον, Il. 6, 113, vgl. 17, 186. 18, 409. 22, 387; mit ἄν u. κεν, ὄφρ' ἂν μέν κεν ὁρᾷ Ἀγαμέμνονα ϑύνοντ' ἐν προμάχοισιν, τόφρ' ἀναχωρείτω, Il. 11, 187. 202, vgl. Od. 5, 361. 6, 259; so hat Plat. Phaedr. 264 d in einem Ep. ὄφρ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ, wo in der Anth. VII, 153, wo es dem Hom. oder Cleobul. zugeschrieben wird, ἔςτ' ἄν steht. So lesen Spitzner und Bekker auch Il. 24, 553 μή μέ πω ἐς ϑρόνον ἷζε, ὄφρα κεν Ἕκτωρ κῆται für die vulg. κεῖται. – Auch der conj. ohne ἄν folgt : ἔνϑα φίλ' ὀπταλέα κρέα ἔδμεναι, ὄφρ' ἐϑέλητον, Il. 4, 348, so lange ihr nur wollt; οὐ μὲν γάρ ποτέ φησι κακὸν πείσεσϑαι ὀπίσσω, ὄφρ' ἀρετὴν παρέχωσι ϑεοί, καὶ γούνατ' ὀρώρῃ, Od. 18, 132; auch Soph. El. 218 ch. οὐ σχήσω ταύτας ἄτας, ὄφρα με βίος ἔχῃ, d. i. so lange ich lebe; – u. so auch in Bezug auf die Vergangenheit, τὸν μέν τ' ἤλυξε πόδεσσιν φεύγων, ὄφρα γούνατ' ὀρώρῃ, Il. 11, 476, u. im Gleichniß, ἔμενον, νεφέλῃσιν ἐοικότες, ἅςτε Κρονίων νηνεμίης ἔστησεν, ἀτρέμας, ὄφρ' εὕδῃσι μένος Βορέαο, 5, 522, worin immer ein Hinüberführen in die Gegenwart liegt, und das Ende des Zeitraumes nicht als ein schon bestimmt gegebenes ausgesprochen wird. – 2) in vielen Fällen kann es, in Beziehung auf ein bestimmtes Ziel der Zeitdauer, durch bis, bis daß übersetzt werden u. wird auch hier – a) mit dem indic. verbunden, wenn ein wirkliches Factum angegeben wird, das in die Vergangenheit fällt, gew. ind. aor.; ἤϊεν, ὄφρα μέγα σπέος ἵκετο, bis er zur Höhle gelangte, Od. 5, 57, vgl. 9, 465. 15, 551. 23, 192; ὄφρα καὶ αὐτὼ κατέκταϑεν, bis auch sie selbst getödtet wurden, ll. 5, 557. 10, 488 u. öfter; – b) c. conj. aor., ein bedingtes Ziel ausdrückend, also auf die Zukunft gehend, ἔχει κότον, ὄφρα τελέσσῃ, er hegt den Zorn, bis er ihn vollendet, befriedigt haben wird, Il. 1, 82. 14, 87. 16, 10; auch tritt ἄν noch hinzu, μίμνετε, ὄφρα κε δῶρα ἐκ κλισίης ἔλϑῃσι, so lange, bis die Geschenke gekommen sein werden, 19, 190, vgl. 6, 258. 10, 444. 15, 23; u. so Aesch. τοῖς ὁμαρτεῖν, ὄφρ' ἄν γᾶν ὑπέλϑῃ, Eum. 323. Auch in dieser Bdtg entspricht τόφρα, Il. 1, 509 τόφρα δ' ἐπὶ Τρώεσσι τίϑει κράτος, ὄφρ' ἂν Ἀχαιοὶ υἱὸν ἐμὸν τίσωσιν, so lange verleihe den Troern Obergewalt, bis daß die Achäer meinen Sohn geehrt haben werden. – Absolut steht ὄφρα z. B. Il. 15, 547, ὁ δ' ὄφρα μὲν εἰλίποδας βοῦς βόσκε – · αὐτὰρ ἐπεὶ Δαναῶν νέες ἤλυϑον, bis dahin, so lange weidete er die Rinder; aber als die Schiffe gekommen waren – (also eigtl. bis die Schiffe kamen); – Ap. Rh. 2, 804 vrbdt sogar ἐϋξείνοισιν – ἀντιάοιτε ἀνδράσιν, ὄφρ' αὐτοῖο ποτὶ στόμα Θερμώδοντος, bis zur Mündung, eigtl. bis ihr zur Mündung gekommen sein werdet. – 3) die Absicht ausdrückend, damit, auf daß; – a) nach einem Präsens od. Futurum, also auf die Gegenwart od. Zukunft bezüglich, c. conj., τόνδε δ' ἐῶμεν αὐτοῠ ἐνὶ Τροίῃ γέρα πεσσέμεν, ὄφρα ἴδηται, Il. 2, 236; εἰ δ' ἄγε τοι κεφαλῇ κατανεύσομαι, ὄφρα πεποίϑῃς, 1, 524; Ἑρμείαν ὀτρύνομεν (hortat). ὄφρα τάχιστα εἴπῃ, Od. 1, 85; febr gew. bei Hom. auch nach dem imper. aor., ἐμοὶ γέρας αὐτίχ' ἑτοιμάσατ', ὄφρα μὴ οἶος Ἀργείων ἀγέραστος ἔω, Il. 1, 118. Oft erscheint, wie auch sonst, dieser conj. mit kurzem Modusvocal dem indic. fut. gleich, ὄφρα ἱλάσσεαι Il. 1, 147, ὄφρ' ἱλασόμεσϑα 444, wo vorangeht πρό μ' ἔπεμψεν ἄναξ – παῖδά τε σοὶ ἀγέμεν, Φοίβῳ ϑ' ἱερὴν ἑκατόμβην ῥέξαι; ὄφρ' ἱερεύσομεν 6, 308; ἀλλὰ μέν', ὄφρα γέροντος ἀπώσομεν ἄγριον ἄνδρα 8, 96; ἀρησόμεϑα 9, 172; obwohl die Vergleichung mit ϑάρσυνον δέ οἱ ἦτορ ἐνὶ φρεσίν, ὄφρα καὶ Ἕκτωρ εἴσεται, 16, 243, wie ὄφρα οἱ ἤ τι ἔπος ὑποϑήσεαι Od. 4, 163, ὄφρα με μήτηρ ὄψεται 17, 6 dafür spricht, daß ὄφρα wie ὅπως auch mit dem indic. fut. verbunden wird, wie auch Pind. vrbdt ὄφρα κελαδήσετε, P. 11, 9, ὄφρα αἰνἐσω, Ol. 7, 15; obwohl Ol. 6, 23 ὄφρα βάσομεν ὄκχον ἵκωμαί τε der conj. ist, den er sonst braucht, wie P. 4, 2; Hom. setzt auch hier ἄν hinzu, ἄγ' ἐς πόλιν, ὄφρ' ἄν ἐκεῖϑι δαῖτα πτωχεύῃ, Od. 17, 10. – b) auch nach dem aor. steht der conj.; τίπτ' αὖτ', ὦ δύστηνε, ἤλυϑες, ὄφρα ἴδῃ, Od. 11, 93; τοὔνεκα γὰρ καὶ πόντον ἐπέπλως, ὄφρα πύϑηαι πατρός, 3, 15, vgl. 9, 13. 6, 172; Il. 5, 327 ἀχλὺν ἀπ' ὀφϑαλμῶν ἕλον, ὄφρ' εὖ γιγνώκῃς, woraus Plat. Alc. II a. E. indirect macht φησὶ τὴν Ἀϑηνᾶν ἀπὸ τῶν ὀφϑαλμῶν ἀφελεῖν τὴν ἀχλύν, ὄφρ' εὖ γιγνώσκοι; häufig bei sp. D., ἔκ τ' ἔπεσον, ὄφρα γένωμαι παίγνιον, Callim. 31 ( App. 45); Theodorid. 2 (VI, 224); oft bei Ap. Rh., der sogar ὄφρα μή nach πέρι γὰρ δίεν hat, 4, 181. – c) nach Präteritis auch mitdem op t at.; ᾤχετο φάρμακον διζήμενος, ὄφρα οἱ εἴη ἰοὺς χρίεσϑαι, Od. 1, 260; ἔνϑα κατέσχετο, ὄφρ' ἕταρον ϑάπτοι, 3, 284; Il. 4, 300. 6, 170 u. öfter; Hes. Th. 128; λιτάς τ' ἐπαοιδὰς ἐκδιδάσκησεν σοφὸν Αἰσονίδαν, ὄφρα Μηδείας τοκέων ἀφέλοιτ' αἰδῶ, Pind. P. 4, 217, vgl. 12, 20 I. 3, 72; ὄφρα μὴ γένοιτο, P. 5, 62; sp. D., wie Ep. ad. 716 a (App. 316).
-
9 ἤ
ἤ (once following vowel, I. 1.16 q. v.; once followed by ϝ, I. 1.16; once correpted by following vowel, O. 13.113; thrice not correpted, I. 7.8—10.)1 in alternative questions. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἢ θεῶν ναοῖσιν οἰωνῶν βασιλέα δίδυμον ἐπέθηκ; O. 13.21 ἦῤ, ὦ φίλοι, κατ' ἀμευσίπορον τρίοδον ἐδινάθην ; ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν; P. 11.39 repeated in enumeration, ἦρα χαλκοκρότου πάρεδρον Δαμάτερος ἁνίκ' εὐρυχαίταν ἄντειλας Διόνυσον; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ ; ἢ —; I. 7.5—12. Ἰσμηνὸν ἢ χρυσαλάκατον Μελίαν ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ὑμνήσομεν; fr. 29. 1—5. πολέμοιο δὲ σᾶμα φέρεις τινός, ἢ καρποῦ φθίσιν ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ ἢ γαῖαν κατακλύσαισα θήσεις ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος; Πα. 9. 14—20. v. also πότερον.2 indicating alternatives.aτοὺς μὲν ἀμφέπων, τοὺς δὲ προσανέα πίνοντας, ἢ γυίοις περάπτων πάντοθεν φάρμακα P. 3.52
χείρεσσιν ἢ βουλαῖς P. 4.72
δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες P. 4.256
εἴ ποτε χειμέριον πῦρ ἐξίκηται λοίσθιον, ἢ μόχθον ἀμφέπει P. 4.267
Ἀφροδίτας ἄρουραν ἢ Χαρίτων P. 6.2
πόσιν ἢ υἱὸν εὔχοντ, ὦ Τελεσίκρατες, ἔμμεν P. 9.99
χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις P. 10.23
ὃς δ' ἀμφ ἀέθλοις ἢ πολεμίζων ἄρηται κῦδος I. 1.50
χερσὶ ἢ ταχυτᾶτι ποδῶν I. 5.10
Ζηνὶ μισγομέναν ἢ Διὸς παρ' ἀδελφεοῖσιν I. 8.35
ἀρχομένοις ἢ καταπαυομένοισιν fr. 89a. 1. Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλάιαν μιμέο *fr. 107a. 1.* [ ἢ στάσιν (v. l. ἱστᾶσιν) fr. 210.]b ἢ ἤ either — orἰατῆρα ἢ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος P. 3.67
ἢ πατρὶ Πυθονίκῳ τό γέ νυν ἢ Θρασυδᾴῳ (“ne pose pas une alternative, mais signifie, ‘aussi bien que,’” van Groningen, Comp. litt., 377̆{1}) P. 11.43—4. ἐθέλω/ ἢ Καστορείῳ Ἰολάοι ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ (-είω̆ Snell: - είῷ vulgo) I. 1.16εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις ἢ σθένει πλούτου κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον I. 3.1
ἢ περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίως ἢ γυναικείῳ θράσει φορεῖται fr. 123. 7.c in enumeration. ὅσσοι μόλον αὐτοφύτων ἑλκέων ξυνάονες ἢ πολιῷ χαλκῷ μέλη τετρωμένοι/ ἢ χερμάδι τηλεβόλῳ/ἢ θερινῷ πυρὶ περθόμενοι δέμας ἢ χειμῶνι P. 3.48
—50.εἰ δ' ὄλβον ἢ χειρῶν βίαν ἢ σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται N. 5.19
dἢ ἤτοι. ἀλλά τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον ἤτοι φύσιν ἀθανάτοις N. 6.4
3 in comparisons.a following comp. adj. κραιπνότεραι/ἢ βαρυγδούπων ἀνέμων στίχες P. 4.210
ἐγὼ δὲ πλέον' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν γενέσθ N. 7.21
ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ πάρος; Pae. 9.6
τί κάλλιον ἢ βαθύζωνόν τε Λατὼ ἀεῖσαι; fr. 89a. 2. γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (sc. κρέσσον γ]ὰρ, simm.) fr. 169. 17.εὑρήσεις ἐρευνῶν μάσσον' ἢ̆ ὡς ἰδέμεν O. 13.113
b without comp. adj.ἐπεὶ τοῦτον, ἢ πάμπαν θεὸς ἔμμεναι οἰκεῖν τ' οὐρανῷ, εἵλετ αἰῶνα N. 10.58
4 τε ἢ; for conjectural exx., v. τε. -
10 κυλίνδω
1 roll, tossπέτρας φοίνισσα κυλινδομένα φλὸξ ἐς βαθεῖαν φέρει πόντου πλάκα P. 1.24
Ἰξίονα ἐν πτερόεντι τροχῷ παντᾷ κυλινδόμενον P. 2.23
κυλινδέσκοντό (sc. πέτραι)τε κραιπνότεραι ἢ ἀνέμων στίχες P. 4.209
met.,αἵ γε μὲν ἀνδρῶν πόλλ' ἄνω, τὰ δ αὖ κάτω κυλίνδοντ ἐλπίδες O. 12.6
φθονερὰ δ' ἄλλος ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει χαμαὶ πετοῖσαν exercises N. 4.40 αἰὼν δὲ κυλινδομέναις ἁμέραις ἄλλ' ἄλλοτ ἐξ ἄλλαξεν as the days roll by I. 3.18 -
11 Line
subs.P. and V. γραμμή, ἡ (Eur., frag.).Carpenter's line: P. and V. στάθμη, ἡ.Row: P. and V. τάξις, ἡ, στοῖχος, ὁ, P. στίχος, ὁ.In a line: P. κατὰ στοῖχον.In order: P. and V. ἑξῆς, ἐφεξῆς.Line to mark the winning point: Ar. and V. γραμμή, ἡ.Fishing line: V. ὁρμιά, ἡ.Line of a fishing net: V. κλωστὴρ λίνου.File, row: P. and V. στοῖχος, ὁ.Troops in line of battle: P. φάλαγξ, ἡ.In line: of ships, P. μετωπηδόν, opposed to in column, of troops, P. ἐπὶ φάλαγγος (Xen.).Win all along the line: P. νικᾶν διὰ παντός.Break the enemy's line of ships, v.: P. διεκπλεῖν (absol.); see Break.Lines of circumvallation: P. περιτείχισμα, τό, περιτειχισμός, ὁ,Line of poetry: Ar. and P. στίχος, ὁ, ἔπος, τό.Line of march: P. and V. ὁδός, ἡ, πορεία, ἡ.Being thus related through the male and not the female line: P. πρὸς ἀνδρῶν ἔχων τὴν συγγένειαν ταύτην καὶ οὐ πρὸς γυναικῶν (Dem. 1084).Line of action: P. προαίρεσις, ἡ.Draw the line, lay down limits, v.: P. and V. ὁρίζειν (absol.).Strike out a new line: Ar. and P. καινοτομεῖν (absol.).The founders must know the lines they wish poets to follow in their myths: P. οἰκισταῖς τοὺς τύπους προσήκει εἰδέναι ἐν οἷς δεῖ μυθολογεῖν τοὺς ποιητάς (Plat., Rep. 379A).It's a pretty scheme and quite in your line: Ar. τὸ πρᾶγμα κομψὸν καὶ σφόδρʼ ἐκ τοῦ σοῦ τρόπου (Thesm. 93).——————v. trans.Fill, man: P. and V. πληροῦν.Guard: P. and V. φυλάσσειν, φρουρεῖν.Mark, furrow: V. χαράσσειν.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Line